Mam 28 lat i czuję się kompletnie wypalona — nie chodzi o pracę, ale o ogólne zmęczenie życiem, relacjami, oczekiwaniami. Zaczęłam się zastanawiać, czy to „normalne” i czy warto szukać wsparcia. Na poradniaclue.pl widziałam, że pracują z młodymi dorosłymi w kryzysie. Czy ktoś z Was był tam w podobnym momencie? Jak wygląda rozmowa i czy można liczyć na zrozumienie bez oceniania? Dajcie znać
